تأثیر آموزش مدیریت خشم بر افزایش سلامت روان مادران دارای فرزند معلول

مقدمه: فرایند تولد کودک برای والدین لذت آور است گرچه این فرایند با مشقات فراوانی همراه است. امید به سالم بودن کودک معمولاً احساس اعتماد در والدین ایجاد می کند و کودک خود را می پذیرند، ولی به محض آگاهی آنها از معلولیت فرزند خود، تمام امیدها به یأس مبدل می گردد و مشکلات شروع می شود. استرس، افسردگی و خشم از جمله هیجانات رایجی هستند که این والدین تجربه می کنند. هدف کلی این تحقیق بررسی تأثیر آموزش مدیریت خشم بر افزایش سلامت روان مادران دارای فرزند معلول در شهر یزد می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای فرزند معلول تحت پوشش بهزیستی شهرستان یزد در سال 91- 1390 می باشد. نمونه مورد نظر شامل 35 مادر است که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفته اند (18 نفر گروه آزمایش و 17 نفر گروه گواه). از پرسشنامه سلامت روان برای گردآوری داده ها استفاده شد. برنامه آموزش مدیریت خشم، بر اساس رویکرد شناختی ـ رفتاری به مدت 7 جلسه 2 ساعته بر روی گروه آزمایش اعمال شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمونt مستقل بر روی تفاضل نمرات پیش آزمون – پس آزمون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که آموزش مدیریت خشم به تفاوت معنادار آماری (05/0>p) بین مراحل قبل و پس از آزمون در نمره کلی سلامت روان و زیرمقیاس های علایم جسمانی، اضطراب و افسردگی (به استثنای اختلال در کارکرد اجتماعی) می انجامد. همچنین آموزش مدیریت خشم بر کاهش نشانه های جسمانی و همچنین کاهش افسردگی مادران جوان در مقایسه با مادران میانسال تأثیر بیشتری دارد. نتیجه گیری: با توجه به ثمربخش بودن استفاده از برنامه آموزشی مدیریت خشم در افزایش سلامت روان، آموزش این برنامه در راستای کاهش فشار روانی باید صورت گیرد.